پایان سفر

مجموعه: کتاب های ساده / کتاب: دور دنیا در 80 روز / فصل 12

کتاب های ساده

97 کتاب | 1049 فصل

پایان سفر

توضیح مختصر

آقای فاگ شرط را میبرد.

  • زمان مطالعه 0 دقیقه
  • سطح ساده

دانلود اپلیکیشن «زیبوک»

این فصل را می‌توانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زیبوک» بخوانید

دانلود اپلیکیشن «زیبوک»

فایل صوتی

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

ترجمه‌ی فصل

فصل ۱۲ - پایان سفر

فیلیاس فاگ در لیورپول در پاسگاه پلیس بود. به ساعتش نگاه کرد. ساعت دو. او باید قبل از ۸:۴۵ در باشگاه اصلاحات باشد.

ساعت ۲:۳۳، سر و صدا زیادی در کلانتری به پا شد. در باز شد، و فیکس وارد شد. صورتش سرخ بود.

‘آقای فاگ!” فریاد زد. ‘متأسفم. بسیار متأسفم. یک اشتباه …

اشتباه من. سارق بانک انگلیس در زندان هست. من در کشتی بودم، بنابراین نمی‌دانستم.’

سپس فیلیاس فاگ برای اولین و آخرین بار در زندگی‌اش سریع حرکت کرد. محکم فیکس را زد. فیکس افتاد روی زمین و آنجا ماند.

پاسپارتوت و آئودا وارد شدند و همه سریع به ایستگاه راه‌آهن لیورپول رفتند. قطار لندن آنجا نبود. خیلی دیر شده بودند.

فیلیاس فاگ هزینه یک قطار را پرداخت کرد. آنها تنها افراد آن قطار بودند. اما وقتی قطار به لندن رسید، ساعت ۸:۵۰ را نشان می‌داد.

فیلیاس فاگ پنج دقیقه تأخیر داشت.

آئودا و پاسپارتوت در مورد شرطبندی ناراحت‌تر از فیلیاس فاگ بودند. این مرد خوب در آغاز سفر بیست هزار پوند با خود داشت. و حالا هزار پوند داشت. او همچنین بیست هزار پوند در بانک بارینگ داشت، اما باید آن را به پنج دوست خود در باشگاه اصلاحات پرداخت می‌کرد.

فیلیاس فاگ در خانه‌اش در ساویل راو تمام روز در اتاق خود ماند. به پول فکر کرد و برنامه‌ریزی کرد.

ساعت هفت و نیم شب پایین آمد و با آئودا صحبت کرد. غمگین نبود و هیجان‌زده نبود. به آئودا نگاه کرد و لبخند زد.

گفت: “آئودا، متأسفم. من تو را به انگلستان آوردم و حالا با این مشکلات مالی روبرو هستم- حالا ناراضی هستی؟’

“ناراضی!” آئودا گفت. نمی‌توانست به او بگوید.

فیلیاس فاگ گفت: “من قبل از شرطبندی ثروتمند بودم. من تو را اینجا به یک زندگی خوب و دور از زندگی خطرناکت در هند آوردم. اما حالا پول زیادی ندارم. اما، آئودا، میتوانم این پول را به تو بدهم؟ لطفاً.’

آئوده ایستاد. ‘من هیچ پولی نمی‌خواهم، اما می‌خواهم با تو باشم. من می‌خواهم همسرت باشم. لطفاً از من تقاضا کن.’ دستش را به او داد.

فیلیاس فاگ به چشمان زیبای آئودا نگاه کرد. در چشمانش عشق بود.

“میدانی؟” پرسید. “میدانی که من دوستت دارم؟”

آئودا گفت: “بله.”

فیلیاس فاگ پاسپارتوت را صدا زد و او سریع آمد. آقای

فاگ دستان آئودا را در دست گرفته بود. پاسپارتوت این را دید و بسیار بسیار خوشحال شد.

فیلیاس فاگ گفت: “پاسپارتوت، فکر میکنی بتوانی در کلیسای من با آقای ویلسون صحبت کنی؟ دیر وقت شده است؟’

پاسپارتوت لبخند زد. گفت: “هیچ وقت خیلی دیر نیست.” ساعت ۸:۰۵ بود.

“برای فردا، دوشنبه؟” پرسید.

فیلیاس فاگ و آئودا گفتند: “برای فردا، دوشنبه.”

پاسپارتوت دوید بیرون. ساعت ۸:۳۵ برگشت. صورتش سرخ شده بود. و نمی‌توانست صحبت کند.

“چی شده؟” فیلیاس فاگ پرسید.

‘آقای فاگ. لطفاً. آقای فاگ، فردا. شما و آئودا. ممکن نیست.’

‘ممکن نیست؟ چرا؟” فیلیاس فاگ پرسید.

“چون فردا یکشنبه است.”

فاگ گفت: “دوشنبه.”

‘نه. امروز شنبه است…’

“نه، نیست.”

“بله، هست!” پاسپارتوت فریاد زد: ‘ما اشتباه کردیم. ما یک روز زودتر به انگلیس رسیدیم. اما شما فقط ده دقیقه وقت دارید.

برویم، آقای فاگ! شما باید تا باشگاه اصلاحات بدوید.

این کار را هر روز در بیست و پنج دقیقه انجام می‌دهید، اما امروز فقط ده دقیقه وقت دارید. بدو، آقای فاگ بدو!’

فلیاس فاگ را به سمت در کشید. فیلیاس فاگ دوید، و به اشتباهش فکر کرد. البته! زمان در هر کشوری تغییر میکند. وقتی به سمت غرب به دور دنیا میروی، یک روز از دست میدهی. اما وقتی از شرق به دور دنیا میروی، یک روز دیگر داری. اما حالا خیلی دیر کرده بود؟ فیلیاس فاگ در خیابان‌های لندن دوید.

دوستان فلیاس فاگ عصر آن روز در باشگاه اصلاحات سر میز کارت بودند. وقتی ساعت ۸:۲۵ بود، استوارت گفت: ‘بیست دقیقه دیگر خیلی دیر خواهد کرد. آخرین قطار از لیورپول ۷:۲۳، و قطار بعدی ساعت ۱۲:۱۰ میرسد. ما شرط را خواهیم برد!”

هیچ کس چیزی نگفت. آنها واقعاً خوشحال نبودند. واقعاً نمی‌خواستند شرط را ببرند. آنها فیلیاس فاگ را دوست داشتند. بنابراین ورق بازی کردند و چیزی نگفتند.

استوارت گفت: “هشت و چهل و سه.”

دو دقیقه دیگر. پنج مرد غمگین‌تر و غمگین‌تر به نظر می رسیدند.

در را تماشا کردند و منتظر ماندند.

یک لحظه - یک لحظه‌ی بسیار کوتاه - قبل از ۸:۴۵، فیلیاس فاگ در را باز کرد و آرام گفت: “من اینجا هستم، دوستان.”

فیلیاس فاگ گفت: “حالا من دوباره یک مرد پولدار هستم، بنابراین دوباره از تو تقاضا میکنم. میخواهی همسر من باشی؟’

آئودا گفت: “بله. اما وقتی از من درخواست کردی مرد فقیری بودی. و حالا دوباره یک مرد ثروتمند هستی، پس می‌خواهی شوهر من باشی؟’

پاسپارتوت منتظر جواب نماند. او به طرف کلیسا دوید و به آقای ویلسون گفت.

متن انگلیسی فصل

CHAPTER 12 - THE END OF THE JOURNEY

Phileas Fogg was in a police station in Liverpool. He looked at his watch. Two o’clock. He had to be at the Reform Club before 8/45.

At 2/33, there was a lot of noise in the police station. The door opened, and Fix ran in. He was red in the face.

‘Mr. Fogg!’ he cried. ‘I’m sorry. I’m very sorry. A mistake .

My mistake. We have the Bank of England thief in prison. I was on the ship, so I didn’t know.’

Then Phileas Fogg moved quickly for the first and last time in his life. He hit Fix very hard. Fix fell on the floor and stayed there.

Passepartout and Aouda came in and they all went quickly to Liverpool railway station. The London train wasn’t there. They were too late.

Phileas Fogg paid for a train. They were the only people on it. But when the train arrived in London, the clock showed 8.50.

Phileas Fogg was five minutes late.

Aouda and Passepartout were unhappier about the bet than Phileas Fogg. This fine man had twenty thousand pounds with him at the start of the journey. And now he had one thousand pounds. He also had twenty thousand pounds in Baring’s Bank, but he had to pay it to his five friends in the Reform Club.

At home in Savile Row, Phileas Fogg stayed in his room all day. He thought about money and made plans.

At half past seven in the evening, he came down and spoke to Aouda. He was not sad and he was not excited. He looked at Aouda and smiled.

‘Aouda,’ he said,’ I’m sorry. I brought you to England and now I have these money problems. Are you unhappy now?’

‘Unhappy!’ said Aouda. She couldn’t tell him.

‘I was rich before the bet,’ said Phileas Fogg.’ I brought you here to a good life, away from your dangerous life in India. But now I don’t have much money. But, Aouda, can I give this money to you ? Please.’

Aouda stood up. ‘I don’t want any money, but I want to be with you. I want to be your wife. Please ask me.’ She gave him her hand.

Phileas Fogg looked into her beautiful eyes. There was love in them.

‘You know ?’ he asked.’ Do you know that I love you ?’

‘Yes,’ she said.

Phileas Fogg called Passepartout, and he came quickly. Mr.

Fogg had Aoudas hand in his hand. Passepartout saw that and he was very, very happy.

‘Do you think, Passepartout,’ Phileas Fogg said,’ that you can speak to Mr Wilson, at my church? Is it too late in the day?’

Passepartout smiled. ‘It is never too late,’ he said. It was 8.05.

’ For tomorrow, Monday ?’ he asked.

‘For tomorrow, Monday,’ said Phileas Fogg and Aouda.

Passepartout ran out. At 8/35 he was back. He was red in the face. and he couldn’t speak.

‘What is it ?’ asked Phileas Fogg.

‘Mr. Fogg . .. Please . Mr. Fogg, tomorrow . You and Aouda. Not possible .’

‘Not possible ? Why ?’ asked Phileas Fogg.

‘Because tomorrow is Sunday .’

‘Monday,’ said Fogg.

‘No . today is Saturday .’

‘No, it isn’t.’

‘Yes, it is!’ cried Passepartout. ‘We made a mistake. We arrived in England a day early. But you only have ten minutes.

Lets go, Mr. Fogg! You will have to run to the Reform Club.

You do it in twenty-five minutes every day, but today you have only ten minutes. Run, Mr. Fogg, run!’

He pulled Phileas Fogg to the door. Phileas Fogg ran, and he thought about his mistake. Of course! The time changes in every country. When you go round the world to the west, you lose one day. But when you go round the world to the east, you have one more day. But now, was he too late? Phileas Fogg ran through London.

Phileas Fogg’s friends were at the card table in the Reform Club that evening. When the clock said 8/25, Stuart said, ‘In twenty minutes he’ll be too late. The last train from Liverpool arrived at 7/23, and the next one arrives at 12/10.We’re going to win our bet!’

Nobody said anything. They weren’t really happy. They didn’t really want to win the bet. They liked Phileas Fogg. So they played cards and said nothing.

‘Eight forty-three,’ said Stuart.

Two more minutes. The five men looked sadder and sadder.

They watched the door and waited.

A moment - a very short moment - before 8/45, Phileas Fogg opened the door and said quietly, ‘Here I am, my friends.’

‘Now I am a rich man again,’ said Phileas Fogg,’ so I’ll ask you again. Do you want to be my wife?’

‘Yes,’ said Aouda. ‘But you were a poor man when you asked me. And now you’re a rich man again, so do you want to be my husband ?’

Passepartout did not wait for the answer. He ran to the church and told Mr. Wilson.

مشارکت کنندگان در این صفحه

تا کنون فردی در بازسازی این صفحه مشارکت نداشته است.

🖊 شما نیز می‌توانید برای مشارکت در ترجمه‌ی این صفحه یا اصلاح متن انگلیسی، به این لینک مراجعه بفرمایید.