فصل 04

مجموعه: کتاب های خیلی ساده / کتاب: مرگ سفید / فصل 4

کتاب های خیلی ساده

179 کتاب | 986 فصل

فصل 04

توضیح مختصر

  • زمان مطالعه 0 دقیقه
  • سطح ساده

دانلود اپلیکیشن «زیبوک»

این فصل را می‌توانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زیبوک» بخوانید

دانلود اپلیکیشن «زیبوک»

فایل صوتی

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

ترجمه‌ی فصل

فصل چهار

در ساعت یک بعدازظهرقاضی برای مدت یک ساعت از دادگاه خارج شد. آنا هارلند ده دقیقه با سارا صحبت کرد. ابتدا سارا گریه کرد.

“من آن دادستان را دوست ندارم!”

سارا گفت:

“سؤالات بسیار دشوار بود. من نمی توانستم به آنها پاسخ بدهم.

مادرش گفت: “فرقی نمی کند.” وکیل تو - آقای چنگ - بسیار خوب است. و استفان هم همین الان اینجاست. همه ما به شما کمک خواهیم کرد.

سارا عصبانی بود. “با من در مورد استفان صحبت نکن!” او گفت:

“من او را دوست ندارم. نمی خواهم او را اینجا ببینم!

اما سارا - او دو سال دوست پسرت بود! “او می خواهد به تو کمک کند.”

سارا دوباره شروع به گریه کرد. “شاید او می خواهد به من کمک کند. من نمی دانم. اما او اکنون فرق می کند ، مادر ، شما متوجه نیستید. چشمان او فرق کرده است. آنها . من نمی دانم. و او نمی تواند آرام بنشیند و اکنون با افراد مختلفی صحبت می کند. بدن او تمام وقت در حال حرکت است. او شب قبل از آمدن به این کشور به دیدن من در هتل ما آمد و . من او را دوست نداشتم ، مادر! چرا او اینجا است؟ او الان مرا دوست ندارد و من او را دوست ندارم!

آنا با دقت به دخترش گوش فرا داد و سپس به دیدن آقای چنگ و بازرس عزیز رفت. استفان با او رفت.

چه کسی این تماس تلفنی را با پلیس در فرودگاه برقرار کرده است؟”آنا پرسید:”

“ما باید آن را بدانیم!”

آقای چنگ گفت: “بله”. “این بسیار مهم است. آیا پلیس می تواند به ما بگوید؟

بازرس گفت:”شاید ،

” اما بسیار دشوار است. این یک تماس تلفنی طولانی نبود. و آن مرد نام خود را نگفته است. شاید او یک پلیس بوده ، و از هروئین خبر داشته است.

آقای چنگ گفت: “شاید”. “اما ، شاید او هروئین را آنجا گذاشته

و پس از آن او می خواسته پلیس آن را پیدا کند. شاید خانم هارلند کسی دختر شما را دوست نداشته باشد؟

آنا به آرامی گفت: “من نمی دانم.” ‘اما شاید.’

اما بعد قاضی دوباره وارد سالن دادگاه شد و دیگر کسی صحبت نکرد.

قاضی سپس حسن را صدا كرد. حسن ایستاد و به جلوی دادگاه رفت. آنا فکر کرد: “او یک پسر ثروتمند است. “پیراهن و کفش آن بسیار گران است.”

حسن در آنجا ایستاده بود ، بلندقد و بسیار ساکت. او منتظر سوالات بود. او ترسیده به نظر نمی رسید. اما وقتی آقای چنگ به برگه های خود نگاه کرد و اولین سؤال را پرسید ، حسن چشمان خود را بست.

“آیا در مورد هروئین موجود در آن تیوپ های خمیردندان اطلاع داشتید؟”

‘نه آقا.’

“آیا سارا می دانست؟”

‘نه آقا.’

چه کسی خمیردندان را خرید؟

حسن دوباره دو یا سه ثانیه چشمانش را بست. سپس پاسخ داد ، “من این کار را انجام دادم ، آقا.”

شما ؟ شما مطمئن هستید؟

‘بله قربان. من مطمئن هستم. من دندان هایم را خیلی تمیز می کنم. شما ببینید،حسن لحظه ای لبخند زد.

آنا فکر کرد: “خوب ، او دندانهای خیلی سفیدی دارد.”

سارا.”

حسن شروع کرد،”

سپس او متوقف شد.

‘بله؟’

دوباره حسن چشمان خود را بست و یک ثانیه منتظر ماند. سپس به هیئت منصفه نگاه کرد و با صدای بلند گفت: ‘سارا خمیردندان را نخرید. من آن را خریدم. من هر سه تیوپ خمیردندان را خریدم. این خمیر دندان من بود.

آنا در صندلی خود نشست و با دقت به حسن نگاه کرد. او فکر کرد: “این جالب است. “شاید او عاشق سارا است!”

آقای چنگ گفت: “می بینم.” “و چه زمانی برای اولین بار با سارا هارلند ملاقات کردید؟”

حدود دو ماه پیش

من در استرالیا بودم

ما در یک هتل بودیم. او

با دوست پسرش دوران سختی داشت و من به او کمک کردم.

آنا نگاهی به استفان انداخت. او بسیار عصبانی بود و با دستش به صندلی جلویش می زد.

آقای چنگ دوباره گفت: “می بینم.” سپس سؤال بعدی خود را پرسید. ‘آیا معمولاً پول زیادی باخود داریند؟ چقدر پول در فرودگاه داشتید؟

فکر می کنم “حدود هشتاد پوند.” خوب است

وقتی به پول بیشتری احتیاج دارم ، یک یا دو هفته کار می کنم. ما به پول زیادی احتیاج نداریم.

“و آیا بعضی اوقات هروئین مصرف می کنید؟”

‘نه آقا. هرگز.’

‘متشکرم. لطفا سرجای خود بمانید.

آقای چنگ نشست و دادستان ایستاد. لبخندی به حسن زد اما لبخند خوبی نبود.

“حالا ، حسن. شما خمیردندان را خریدید ، اما در کیف خانم هارلند بود. چرا؟ چرا او آن را برای شما حمل کرد؟ یا آیا همیشه از زنان خود می خواهید که چیزهایی را برای شما حمل کنند؟ او لبخند زد.

حسن چیزی نگفت. دادستان دوباره شروع کرد. “شما می گویند هشتاد پوند. اما فکر می کنم هشتاد هزار پوند بهتر از هشتاد پوند است. شما چی فکر میکنید؟’

“البته همینطور است. اما من هروئین نمی فروشم. فروش هروئین اشتباه است.

دادستان برگه های خود را روی میز گذاشت. نگاهی به هیئت منصفه کرد. “بنابراین شما یک مرد جوان بسیار خوب با دندان های بسیار تمیز و بدون پول هستید. شما با یک دختر جوان انگلیسی آشنا شدید. او از دوست پسرش ناراضی بود ، بنابراین شما به او کمک کردید و او را با خود همراه کردیند. درست است؟ اوه عزیزم! این داستان خیلی خوبی نیست ، می دانید. من آن را باور نمی کنم ، و فکر نمی کنم هیئت منصفه آن را باور کند ، مرد جوان.

او برای یک دقیقه ایستاد. سپس به حسن نگاه كرد و با صدای بلند گفت: “شما سارا هارلند را دوست ندارید ، و او هم شما را دوست ندارد. شما با او رفتید زیرا او می توانست به شما کمک کند. و او با شما آمد زیرا پول را می خواست. او هروئین را برای فروش شما حمل کرد. درست است ، اینطور نیست؟ شما هروئین را در تیوپ های خمیردندان قرار دادید و او از این امر اطلاع داشت. آیا این حقیقت داستان نیست ، مرد جوان؟ من فکر میکنم که حقیقت دارد.’

“نه! من .

حسن با عصبانیت شروع کرد:

” اما دادستان گوش نداد

و نشست.

دادستان به قاضی گفت: “من سؤال دیگری ندارم.”

متن انگلیسی فصل

Chapter four

At one o’clock the judge left the court for an hour. Anna Harland talked to Sarah for ten minutes. Sarah cried at first.

‘I don’t like that police lawyer!’ she said. ‘Those questions were very difficult. I couldn’t answer them.’

‘It doesn’t matter,’ her mother said. ‘Your lawyer - Mr Cheng - is very good. And Stephen is here too now. We’re all going to help you.’

Sarah was angry. ‘Don’t talk to me about Stephen!’ she said. ‘I don’t like him. I don’t want to see him here!’

‘But Sarah - he was your boyfriend for two years! ‘He wants to help you.’

Sarah began to cry again. ‘Perhaps he does want to help me. I don’t know. But he’s different now, mother, you don’t understand. His eyes are different. They’re. I don’t know. And he can’t sit quietly and talk to people now.

His body is moving all the time. He came to see me in our hotel the night before we came to this country, and. I didn’t like him, mother! Why is he here? He doesn’t love me now, and I don’t love him!’

Anna listened carefully to her daughter, and then she went to see Mr Cheng and Inspector Aziz. Stephen went with her.

‘Who made that phone call to the police at the airport?’ she asked. ‘We need to know that!’

‘Yes,’ Mr Cheng said. ‘That’s very important. Can the police tell us?’

‘Perhaps,’ the Inspector said. ‘But it’s very difficult. It was not a long telephone call. And the man didn’t give his name. Perhaps he was a policeman, and he knew about the heroin.’

‘Perhaps,’ Mr Cheng said. ‘But then, perhaps he put the heroin there. And he wanted the police to find it. Perhaps someone doesn’t like your daughter, Mrs Harland?’

‘I don’t know,’ Anna said slowly. ‘But perhaps.’

But then the judge came back into the courtroom, and everybody stopped talking.

The judge then called Hassan. Hassan stood up and went to the front of the courtroom. ‘He’s a rich boy,’ Anna thought. ‘That shirt and those shoes are very expensive.’

Hassan stood there, tall and very quiet. He waited for the questions. He did not look afraid. But when Mr Cheng looked at his papers and asked the first question, Hassan closed his eyes.

‘Did you know about the heroin in those tubes of toothpaste?’

‘No, sir.’

‘Did Sarah know?’

‘No, sir.’

‘Who bought the toothpaste?’

Hassan closed his eyes again for two or three seconds. Then he answered, ‘I did, sir.’

‘You did? You’re sure of that?’

‘Yes, sir. I’m sure. I clean my teeth a lot, you see.’ Hassan smiled for a moment.

‘Well, he does have very white teeth,’ Anna thought.

‘Sarah.’ Hassan began. Then he stopped.

‘Yes?’

Again Hassan closed his eyes and waited for a second. Then he looked at the jury, and said very loudly: ‘Sarah did not buy the toothpaste. I bought it. I bought all three tubes of toothpaste. It was my toothpaste.’

Anna sat up in her chair and looked carefully at Hassan. ‘That’s interesting,’ she thought. ‘Perhaps he does love Sarah!’

‘I see,’ Mr Cheng said. ‘And when did you first meet Sarah Harland?’

‘About two months ago. I was in Australia. We were in the same hotel. She had a. a difficult time with her boyfriend and I helped her.’

Anna looked at Stephen. He was very angry, and he hit the chair in front of him with his hand.

‘I see,’ Mr Cheng said again. Then he asked his next question. ‘Do you usually carry a lot of money? How much money did you have at the airport?’

‘About eighty pounds, I think. That’s OK. When I need more money, I get some work for a week or two. We don’t need much money.’

‘And do you sometimes take heroin?’

‘No, Sir. Never.’

‘Thank you. Stay there, please.’

Mr Cheng sat down and the police lawyer stood up. He smiled at Hassan, but it was not a nice smile.

‘Now, Hassan. You bought the toothpaste, but it was in Miss Harland’s bag. Why? Why did she carry it for you? Or do you always ask your women to carry things for you?’ He smiled.

Hassan said nothing. The lawyer began again. ‘You had eighty pounds, you say. But eighty thousand pounds is better than eighty pounds, I think. What do you think?’

‘Of course it is. But I don’t sell heroin. It’s wrong to sell heroin.’

The lawyer moved his papers on the table. He looked at the jury. ‘So you are a very good young man with very clean teeth but no money. You met a young English girl. She was unhappy with her boyfriend, so you helped her and took her away with you. Is that right? Oh dear!

It’s not a very good story, you know. I don’t believe it, and I don’t think the jury believes it, young man.’

He stopped for a minute. Then he looked at Hassan, and said loudly: ‘You don’t love Sarah Harland, and she doesn’t love you. You went with her because she could help you.

And she went with you because she wanted the money. She carried the heroin for you to sell. That’s right, isn’t it? You put the heroin in the toothpaste tubes, and she knew about it. Is that the true story, young man? I think it is.’

‘No! I.’ Hassan began angrily. But the lawyer did not listen. He sat down.

‘I have no more questions,’ he said to the judge.

مشارکت کنندگان در این صفحه

مترجمین این صفحه به ترتیب درصد مشارکت:

🖊 شما نیز می‌توانید برای مشارکت در ترجمه‌ی این صفحه یا اصلاح متن انگلیسی، به این لینک مراجعه بفرمایید.